09
jan-2016

Van een nieuwjaarsduik in Bangkok tot een wiegende nachttrein naar Laos

Thailand.   /  
Women preparing food at Taling Chan floating market

We vertrekken op woensdagmiddag en zullen pas de volgende dag begin van de middag lokale tijd in Thailand aankomen. De overstap op Dubai geeft ons de kans om even de benen te strekken voor dat de zeven uur durende nachtvlucht naar Bangkok begint. Noa heeft zich erg vermaakt met zijn eigen stoel en tv op de eerste vlucht en ligt nu in dromenland in een buggy van Emirates. We kunnen hem slapend overhevelen in het vliegtuig en hij slaapt totdat we landen. Omdat de vluchten zo voorspoedig zijn gegaan hebben we energie over en volgen we de instructies van Anna, onze host van de Airbnb die we geboekt hebben, om met de skytrain en metro naar onze Airbnb in één van de buitenwijken van Bangkok te reizen.

Emirates flight from Amsterdam to Bangkok blog

Noa sleeping at Dubai Airport blog

Thais appartement tussen de locals

Achteraf gezien was het toch niet zo handig om na zo’n lange vlucht met twee backpacks, een rugtas, onderwaterbehuizing voor het duiken en een peuter, met het openbaar vervoer te gaan. Noa geniet van alle indrukken maar lijkt daardoor oostindisch doof te zijn geworden. Hij rent over de perrons, zingt snoeihard “vader jacob” in de skytrain, en speelt op de roltrappen ongeacht wat wij ervan vinden of zeggen. We zijn gesloopt als we bij het appartementencomplex van Anna aankomen. Haar moeder wacht ons op en geeft ons instructies voor het kleine maar brandschone 2 kamerapartementje op de 17e verdieping van het appartementencomplex in de wijk Thon Buri.
We eten ’s avonds om de hoek van het appartement in een restaurant waar op een grote barbeque verschillende ingredienten met rijstepap in kommen van aardewerk worden bereidt. Er is een ober die Engels spreekt en het hele menu voor ons vertaald. We eten heerlijk en zonder een toerist in de buurt, terwijl prins Noa in zijn kinderstoel zit en iedereen om hem heen strijd voor zijn aandacht – zowel de volwassenen als alle kinderen die aan de tafeltjes buiten zitten. Een fantastische start van de reis voor ons alle drie.

Oud & nieuw in Bangkok

We hebben op Schiphol een fles bubbels gekocht in de dutyfree winkel en in de koelkast van ons appartement gezet om af te koelen van de 30+ graden buiten. Op de achttiende verdieping van het pand is een daktuin waar we om 23:45 naartoe gaan. Er hebben zich nog een handvol bewoners verzameld.
Het uitzicht is adembenemend, hoog boven de stad kunnen we overal om ons heen vuurwerk zien en horen, en om klokslag twaalf uur begint een fantastische vuurwerkshow bij het paleis van de koning.

Firework new year eve bankok 2015

Als de vuurwerkshow is afgelopen zijn we moe van alle indrukken en jetlag en vallen snel in slaap. Als Noa wakker wordt roept hij meteen, “mama, mama kom, daar is het zwembad (wijzend uit het raam), gaan we?”. Dus het nieuwejaar wordt nog voor het ontbijt ingeluid met een heuze nieuwjaarsduik in het prachtige zwembad, alleen iets warmer dan de Nederlandse nieuwjaarsduik bij Scheveningen 😉

Nieuwjaarsdag opzoek naar een bewaakte opslag

In Nederland had ik al geregeld dat we de koffer met onderwaterbehuizing voor onze camera op zouden kunnen slaan bij een opslagbedrijf in het centrum van Bangkok zodat we de dertien kilo wegende duikuitrusting pas op halen als we daadwerkelijk gaan duiken.
Als we via de skytrain, metro en een flink stuk lopen bij het pand aankomen blijkt dat ze op vakantie zijn voor nieuwjaar en pas een aantal dagen later, als wij al in Laos zullen zijn, weer open zijn. Wat een domper, ik heb eindeloos met ze heen en weer zitten emailen, je zou toch kunnen verwachten dat ze in één van die emailtje verteld zouden hebben dat ze dicht zijn op de dag dat ik had gezegd dat ik langs zou komen?! Dan maar genieten van Bangkok – een kijkje in Lumpini park nemen en Noa in de speeltuin laten spelen, naar een mall voor een heerlijke Thaise lunch en kermisritjes voor Noa en veel, heel veel rondlopen en alles in ons opnemen. Aan het eind van de middag laten we onze vermoeide en pijnlijke voeten afkoelen in het koele zwembad.

Bucketlist item nummer één van Thailand afstrepen

Al zijn we eerder in Bangkok geweest, en ook op andere plekken waar er drijvende markten waren, we zijn er nooit aan toe gekomen. Dus hoog op mijn bucketlist lijst voor Thailand staat een floating market bezoeken. We kijken door reviews van andere bezoekers van Bangkok en kiezen de Taling Chan Floating Market, een kleine markt in een van de buitenwijken van Bangkok.
De avond ervoor heb ik na veel zoeken een guesthouse gevonden die mogelijk onze koffer voor drie maanden wil opslaan, alleen krijgen we iedere keer als we bellen een Thaise man of vrouw aan de lijn die geen woord Engels spreekt. Dus gaan we maar eerst op goed geluk naar het guesthouse in “de” backpack straat van Bangkok, Khosavan. Onderweg bedenk ik dat we een beter pleidooi maken voor de koffer als we in ieder geval een overnachting betalen, dus boeken we een kamer voor als we over een paar maanden weer langs Bangkok komen. We mogen de koffer in een afgesloten, bewaakte kamer achterlaten! Pfff, dat scheelt een hoop gesleep, wat een opluchting.

Een lange omweg naar de markt

Vanaf het guesthouse is het via gezellige winkelstraatjes vol met souvenirs maar tien minuutjes lopen naar de boot die ons aan de andere kant van de Chao Phraya rivier brengt, waar we de bus naar de markt kunnen pakken.
De boot is overvol en terwijl ik met Noa op mijn arm nog sta te twijfelen of ik de boot wel op wil wordt ik door een van de dames op de boot geduwd. De Thaien maken gauw een plaatsje voor Noa op de motorkap en we zijn al onderweg. De boot gaat zo snel dat die, voor we het door hebben, al onze halte voorbij is. We zorgen dat we bij de volgende halte klaar staan en stappen snel uit om met een boot weer terug te kunnen. Maar deze boot slaat onze halte helemaal over. We zijn weer terug bij de pier waar we begonnen waren en wachten nogmaals op een boot.
Het begint een beetje een lachfilm te worden, was het niet dat we in de brandende 30 graden zon staan te wachten. Na tien minuten komt er weer een boot, maar inmiddels staan er zoveel mensen te wachten dat ze elkaar beginnen te duwen en wij daar met Noa geen zin in hebben. De boot vaart vol en zonder ons weg. Omdat we nog maar een paar uurtjes hebben voordat we richting het treinstation moeten om onze gereserveerde treinkaartjes op te halen besluiten we een taxi te nemen richting de drijvende markt.

Views of the river at Bangkok

Schildpadden, alen, meervallen en Pad Thai op de drijvende markt

Twee euro aan budget en een half uur aan tijd verder worden we voor de poort van de markt afgezet. We lopen langs honderden stalletjes met fruit, eten, speelgoed, orchideeën, gefrituurde lekkernijen en ander eten tot we bij het water aankomen. Daar zien we kinderen gigantische meervallen eten geven, we gaan met Noa een kijkje en geven de honderden joekels eten.
Inmiddels is het lunchtijd en vinden we een plekje onder een brug aan een picknicktafel op een ponton. Er naast varen boten waar eten op gemaakt wordt aan één kant en de vertrekplaats van de longtailboten is aan de andere kant. We bestellen door naar lekkere dingen te wijzen en de dame haalt bij allerlei stalletjes en bootjes onze lunch bij elkaar, Pad Thai bij een boot, biertjes bij een stalletje en gebarbequede kip met rijst en dipsausjes voor Noa weer bij een andere boot. Wat een leuke ervaring. Zie ook ons fotoalbum Thailand voor nog meer foto’s van de drijvende markt.

Turtles, fish and eels at Taling Chan Floating market

Pad Thai and beer at floating market blog

Zie ook het filmpje van de markt.

De nachttrein naar Laos

Eind van de middag ontmoeten we Anna’s moeder weer en leveren we het appartement schoon aan haar op. We nemen de skytrain en de metro naar het treinstation van Bangkok. We moeten de al gereserveerde treinkaartjes ophalen aan de overkant van het treinstation waar we hartelijk ontvangen worden en Noa verwend word met allerlei snoepjes door drie koerende vrouwen.
Op het treinstation is een arcade waar Noa de resterende tijd in machines, die raceauto’s nabootsen, speelt. Om precies 18:00 gaat iedereen opstaan terwijl er op een levensgroot scherm het volkslied afgespeeld worden. We staan snel op en staan met een paar honderd andere mensen in de stationshal stil om eer te geven aan de koning. Wat een ervaring!
Om 18:50 lopen we naar perron 9 waar de volledige bemanning van de trein in uniform aan het begin van het perron staat te wachten om ons welkom te heten. De slaapwagon is een avontuur op zich – we zitten op twee stoelen waar net anderhalf persoon op past. Deze zal later omgetoverd worden in een bed, waar boven nog een bed gemaakt gaat worden. Alle ramen van de trein staan wijd open en als de trein gaat rijden genieten we van het wiegen van de wagons, de lichtjes, de huizen, de mensen en de spoorwegovergangen waar we langs denderen. Zie ook het filmpje dat ik gemaakt heb terwijl we door Bangkok rijden.
We worden verwelkomt door de steward die verantwoordelijk is voor onze wagon en onze kaartjes worden gecheckt waarna ik gevraagd worden met de conducteur op de foto te gaan, hmmm ok.

Onderweg naar de grens van Laos

Noa valt als een blok in slaap naast Michiel, we kletsen nog een uurtje onder het genot van een rum-cola mix uit een waterflesje en het uitzicht op een eindeloos lijkende Bangkok uit het raam. Uiteindelijk klim ik via een stalen trappetje naar mijn bed boven, stop alle waardevolle spullen in mijn broek en val in slaap.
Elke paar uur word ik even wakker om te luisteren naar alle geluiden die de trein maakt, en alle geuren die door de openstaande ramen de hele nacht naar binnen blijven komen. Water van rivieren, verbrande kokosnoten van vuren waarop eten klaar gemaakt wordt, zoete onbekende geuren, de misselijkmakende geur van vuilnis, maar ook de geur van jungle en rijstvelden als we Bangkok uit zijn.
Door het hevige wiegen van de wagon val ik iedere keer weer in slaap en wordt om een uur of vijf gewekt door schreeuwende verkopers die door de trein lopen met gebarbequede lekkernijnen voor het ontbijt. We slaan dit spannende ontbijt nog even over, want naast vis, herkennen we ook knaagdieren op stokjes, misschien ratten?

Bed in sleepertrain to Laos blog

Niet veel later worden we verrast door een prachtige zonsopgang en komen we aan in het oosten van Thailand, in de grensstad Ubon Rattachani. We nemen een taxi naar het busstation waar een kwartier later de bus naar Pakse in Laos vertrekt. We hebben nauwelijks tijd om een ontbijt van gewokte kip, groente en rijst te laten maken en in to-go bakjes mee te krijgen voor op de bus.
Voor de grens worden onze paspoorten door vriendelijke Thaise politiemannen bekeken. Niet veel later stopt de bus en stapt iedereen uit, ze lopen allemaal een andere kant op. Naar een markt, en gebouwen links en rechts van ons, we gaan maar even aan de chauffeur vragen waar we moeten zijn. Als we de exit stempels ontvangen hebben lopen we door een donkere en luguber aanvoelende bunkergang onder de grond naar de Laoaanse grens. Eénmaal weer in het daglicht hebben we geen idee waar we naartoe moeten totdat we iemand van onze bus met een babytje zien lopen en we er snel achteraan gaan.

Border Udon Rattachani - VangTao

We krijgen zes gigantische formulieren voor het visa on arrival in Laos. Terwijl Michiel wacht bij de douane beambte gaan Noa en ik een beetje rondlopen en worden we door een aantal Amerikaanse Laoanen aangesproken voor een praatje.
Als alles is ingevuld en verwerkt is worden onze pasporten in het gebouw naar een ander loket gebracht, waar we in een nieuwe rij moeten wachten tot we ze in ontvangst mogen nemen. Nu nog uitvinden in welk van de twee identieke bussen we terug moeten stappen (de kleur van de gordijnen verraad uiteindelijk welke) voordat we kunnen doorreizen naar Pakse, de grensstad in het zuiden van Laos.
We rijden na een uur over een brug die uitkijkt op een prachtige rivier met een klein dorpje met lage gebouwen eraan. We zijn omringt door karst gebergte, een waar sprookje. We zijn aangekomen in Pakse waar we zullen overnachten voordat we door reizen de vier duizend eilanden in het zuiden van Laos.

Wil je weten hoe ons avontuur verder gaat? Lees volgende week meer over onze eerste week in Laos. Of bekijk ons eerste fotoalbum van onze tijd in Thailand.

2

 likes / 3 Comments
Share this post:
  1. Danielle /

    Leuk om alle verhalen te lezen. Nu lijken jullie net iets minder ver weg 🙂

    • roding@gmail.com /

      En wij vinden de berichtjes superleuk!

  2. Doris-Ann de Jonge /

    Dank voor delen in geweldig avontuur! Plaatsvervangend jaloers, maar ja….rollator…. .
    Happy birthday To NOA next Monday!… Love & a big hug

comment this post


Click on form to scroll

Archief

> <
Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec