Waarom is het dat sommige mensen continue de behoefte hebben om te reizen en anderen hun hele leven in een en hetzelfde dorp wonen en nooit nieuwsgierig zijn naar wat er zich afspeelt in de buitenwereld? Mijn familie maakt vaak grapjes dat mijn moeders kant van de familie allemaal zijn geboren met eindeloze reislust. Mijn grootouders, een leraar en een huismoeder, verhuisde in de jaren 1900 naar Indonesie om daar hun gezin groot te brengen en hebben daar dertig jaar gewoond. En dat was in de tijd dat het een reis van een half jaar per boot kosten om naar Indonesie te reizen. Wat een enorm avontuur om dan naar de andre kant van de wereld te verhuizen! Het was pas een paar jaar geleden dat ik op Pinterest bovenstaand plaatje tegen kwam dat er in een woord mijn families reislust helemaal goed omschreven werd: wanderlust: Een sterke behoefte om de wereld rond te zwerven of reizen.

Waar komt deze reislust vandaan?

Ik denk dat ik er mee geboren ben en dat mijn familie de rest van mijn reislust heeft aangewakkerd toen ik met mijn ouders en zusjes als jong meisje naar het Midden Oosten ben verhuisd. Ik ging naar een internationale school met kinderen uit 150 verschillende nationaliteiten. Mijn vrienden kwamen uit America, Syrie, Yemen, Jordanie, Saoedie Arabie, Egypte, Soedaan, Palestinie, Bahrain, Japan, Kore! pakistan, India, Groot Britanie en Belgie. Ik hoorde dagelijks verhalen over iedereen’s thuisland, ik leerde hun rituelen, gebruiken, woordjes in hun taal en proefde hun eten. En dat zorgde dat er bij mij een wens ontstond om de wereld te ontdekken en ik begon te dromen over het bezoeken van al die landen.
Maar misschien is prehistorisch instinct dat mij ertoe drijft om te willen reizen naar nieuwe plekken, mensen en eten. Al maken klopt er niet veel van mijn theorieen als ik weer overweeg dat ik twee zussen heb die samen met mij in het buitenland gewoont hebben. Ze houden ook van reizen, maar ze doen dat een stuk minder dan ik en hebben ook nog nooit rond de wereld gereisd. Hoe komt het toch dat mijn zussen meer rust hebben om op een plek te wonen, in plaats van die continue onrust om te reizen?

Anderen met wanderlust

Er zijn genoeg mensen die niet opgroeien in een omgeving met zoveel verschillende culturen, maar toch de wereld over reizen. Waar komt bij hun de reislust vandaan?
Op mij vakanties heb ik uit nieuwsgierigheid met tientallen mensen bezig waren met een zomervakantie, een reis van een paar maanden, jaar of jaren gesproken over hun reislust. De meeste van deze mensen delen een onbeschrijfelijke behoefte aan avontuur en delen een liefde voor de natuur. Nadat ze voor het eerst buiten hun thuisland hadden gereisd werden ze allen verslaafd aan het reizen. Misschien is het een combinatie van een voorliefde voor de natuur en die voor avontuur dat zo’n diepe reislust opwekt?

Settling down

Er waren over de jaren heen genoeg mensen in mijn omgeving die dachten dat die wanderlust een fase was toen ik jong was. Dat het zou verdwijnen zodra ik ging trouwen en aan kinderen begon. Het eerste wat mijn oma bijvoorbeeld zei toen ik haar vertelde dat ik zwanger was was: “Wat ben ik blij dat je al die mooie reizen hebt gemaakt, want dat zal voorlopig niet meer mogelijk zijn.” Ik heb enorm geluk gehad dat ik twee keer de liefde van mijn leven ben tegen gekomen in min man Michiel en zoontje Noa, maar dat heeft mijn behoefte om te reizen niet weg genomen. Om mij heen zie ik andere mensen die kinderen krijgen en ineens stoppen met reizen. Ik begrijp dat het reizen met jonge kinderen niet altijd makkelijk is en soms zelfs niet eens aanvoelt als een vakantie. Maar ik haal er niks uit om thuis te blijven, ik ben dan liever aan het overleven met baby in het buitenland, met op de achtergrond een ondergaande zon of een jungle met alle bij ehore de gelukden.

Je leven lang op een plek wonen

Er zijn ook mensen die hun hele leven in de stad of het dorp wonen waar ze geboren zijn. Ik vraag me altijd af of die mensen ooit de behoefte krijgen om gewoon op te staan, weg te gaan en alles achter hun te laten? Of dat de angst van het onbekende zo groot wordt dat je kiest om voor altijd te blijven. Of dat ze simpelweg nooit de behoefte hebben om te reizen. Het lijkt mij zo ontzettend fijn om op een plek te wonen en nooit bezig te zijn met verandering. Ik heb bewondering voor mensen die zulke rust in zich hebben, iets wat ik niet denk dat ik ooit zal hebben. Omdat ik toen ik jonger was vaak verhuisde, en elke jaar tot twee van school veranderde heb ik om het jaar de kriebels om te verhuizen. Mijn man Michiel wordt er gek van. Iedere keer als we ergens in een stad of huis wonen en alles op zijn plaats staat, begin ik over verhuizen te praten. Terwijl ik dit schrijf vraag ik mij af, zou ik misschien gypsy bloed in mijn aderen hebben dat verklaart waarom ik zo graag wil reizen?

De conclusie is dat ik niet weet waar wanderlust vandaan komt. Het lijkt dat er verschillende manieren zijn om aan reislust te komen, sommige worden ermee geboren en andere ontwikkelen het door te reizen en hun liefde voor avontuur en de natuur. Een ding is zeker. Als je nooit de stad verlaat waar je woont zal je nooit alle wonderen van de wereld ervaren. En voor sommige mensen maakt dat niet uit, maar voor mij is dat leven. Ik ben erg benieuwd hoe jij leeft. Hou je van reizen? Heb je ook last van wanderlust? Of begrijp je niks van mensen die van reizen houden? Laat een reactie achter onder deze blog.