30
dec-2015

De laatste loodjes

The last mile

Bijna een jaar geleden begonnen we te praten over de wereldreis. Maanden later toen het duidelijk was dat het geen probleem zou moeten zijn om ons huis te verhuren hebben we de knoop definitief door gehakt. Met huurders die zullen betalen voor onze vaste lasten zal het financieel haalbaar zijn om op reis te gaan.

Vanaf dat moment zijn we elke week, bijna elke dag bezig geweest met alle voorbereidingen. We zijn gestart met twee lange lijsten, een voor de bagage en een voor alle andere zaken die we moesten regelen. Nieuwe paspoorten, post door laten sturen, abonnement opzeggen, reis spullen kopen, kinderopvang opzeggen, ontslag nemen, verzekeringen regelen, logeeradressen voor onze katten regelen en zo nog honderden andere zaken. We gebruikten projectsoftware om overzicht te krijgen in alle taken.
Over de maanden heen slonk de lijst gestaag en nu, enkele dagen voor ons vertrek, blijven de laatste loodjes over.

Feestend richting ons afscheid

Drie weken voor vertrek begon het afscheid nemen met een borrel voor vrienden en onze gezinnen. De borrel overviel ons een beetje omdat we vooral bezig waren met dingen regelen voor de reis, laatste tickets, internationale rijbewijzen, eerste visa’s, accommodaties…
Snel nog even wijn, bier en hapjes in slaan en toen stonden alle genodigden al op de stoep. Ons zoontje Noa genoot van alle aandacht, terwijl wij ons steeds meer realiseren dat we van de eerste mensen afscheid moesten nemen omdat we ze door de feestdagen niet meer zouden zien.
Terwijl de borrel heel gezellig was voelde we ons ook voor het eerst heel raar, de reis begon een realiteit te worden, en niet meer alleen maar een droom.

Afscheid op werk

De week erna gaan de laatste weken op werk in, mijn overdracht schrijven, de laatste vergadering van elk project, mijn opleiding afronden en afscheid nemen van tientallen mensen.
Hartverwarmende emails en Twitter berichtjes, een gezellige afscheidsborrel, tientallen cadeautjes en lieve gesprekken bij laatste kopjes koffie. Ik roep al dagen dat we vaker op wereldreis moeten gaan – met zo’n afscheid spreekt iedereen zijn waardering open uit, het voelt bijna onwerkelijk. En jammer om zoveel lieve collega’s achter te laten.
Tussendoor brengen we ook een van onze twee katten naar Groningen waar ze een jaar verzorgd gaat worden.

Gezellige kerstdagen

Kerst wordt ingeleid met een kerstborrel in de buurt. Om de vijf meter hoge kerstboom verzamelen all buren uit de buurt zich met een beker glühwein – daarna een kerstontbijt op kantoor met iedereen uit mijn team. Heerlijk al die nostalgie, een haardvuur op het beeldscherm aan de muur terwijl we gezellig kletsen en genieten van allerlei lekkers die iedereen heeft gebracht.
Meteen na mijn laatste werkdag is het kerst, de eerste kerstdag met mijn familie en de tweede met mijn schoonfamilie. Het voelt een beetje raar, alsof we al met één voet op het vliegtuig staan. Maar ook heerlijk om nog even rustig te kunnen genieten van de mensen die ons het dierbaarst zijn. Ze lekker verwennen met cadeautjes en verwend worden met laatste reis cadeautjes en speelgoed voor Noa.

Alles in de opslag

De allerlaatste dagen staan vooral in het teken van verhuizen. De backpacks staan al maanden klaar, het enige wat nog overblijft is het leegruimen van ons huis voor de huurders en schoonmaken. De laatste keer koken betekent dat het servies en de pannen naar de opslag kunnen, net als onze kleding. De laatste keer een was draaien betekent dat de wasmachine en droger naar de opslag kunnen. En de dag voordat we weggaan gaat ook de bank, de computer, de eettafel en de bedden in de opslag. De rest is de laatste maanden al naar de opslag gegaan.

We zijn alle drie onrustig, we slapen korte nachten en zijn overdag veel kribbig tegen elkaar. Noa haalt veel kattekwaad uit, maar ja echt kwalijk kunnen we het hem niet nemen. Hij ziet dat het huis bijna leeg is en kan niet wachten om op vakantie te gaan. Dat is wat hij denkt, dat we op vakantie gaan, want een wereldreis is aan een jongetje van twee niet uit te leggen.

De avond voor onze vlucht eten en slapen we bij mijn schoonouders, een warme deken die om ons heen valt vanaf het moment dat we bij hun binnen stappen. Wat zullen we elkaar missen en wat genieten we intens van de laatste uurtjes samen. De volgende ochtend vliegt voorbij. Gezellig ontbijten, de laatste spulletjes uitzoeken en dan al richting Schiphol. Een heel emotioneel afscheid met ook mijn zussen en schoonbroer erbij. We hebben het gehaald, de laatste loodjes.

0

 likes / 2 Comments
Share this post:
  1. Jeannette en jorgen /

    Geniet van deze periode in jullie leven, het is jullie van harte gegund. Fijn dat we zo kunnen meeleven!

  2. Danielle /

    Wat was het een emotionele en heerlijke maand. Elkaar zo veel gezien, op Noa mogen passen en dan (helaas) het afscheid. Op een mooi 2016! Het aftellen naar mijn bezoek aan Indonesie is begonnen.

comment this post


Click on form to scroll

Archief

> <
Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec